بزودی سیخوران جزء مناطق گردشگری و تفریحی کشور خواهد شد . طرح بهسازی فضای سبز و ایجاد پارکهای زیبا، ساخت سرویسهای بهداشتی و.... در سیخوران از جمله امکاناتی است که فراهم خواهد شد.
سیخوران مطلبی از مهرداد جهانگیری
موقعیت و تاریخچه روستای سیخوران از توابع بخش فین شهرستان بندر عباس، با مختصات جغرافیایی 56 درجه و 48 دقیقه طول شرقی و 27 درجه و 40 دقیقه عرض شمالی در شمال شرق بندر عباس واقع شده است. این روستا از شمال شرق به کوه شانگ، از شمال و شمال غرب به کوه سیخوران و از جنوب به کوه سرخ محدود میشود. این روستا از سطح دریا در حدود 920 متر ارتفاع دارد و تحت تأثیر اقلیم معتدل و مرطوب، آب و هوای آن در فصول بهار، پاییز و زمستان دلپذیر و ملایم و در تابستان گرم است. رودخانه جاماش از میان روستا عبور میکند. قدمت روستای سیخوران به دوره قاجاریه مربوط است. نخستین باغهای آن، در زمان پهلوی اول احداث شده و پس از آن نیز، محلی ییلاقی بهشمار میرفته است. سیخور، در زبان محلی به نوعی جوجه تیغی اطلاق میشود که در گذشته، به تعداد زیاد در این منطقه وجود داشتهاند. اما دلیل نامگذاری روستا وجود سه خور(دره) هست که در مرکز روستا با هم تلاقی پیدا می کنند (محل فعلی پل سیخوران) از اینرو به سه خوران شهرت یافته و در نهایت با گذر زمان به سیخوران تغییر نام پیدا می کند. مردم روستای سیخوران به زبان فارسی با گویش بندری سخن میگویند. آنها مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند. الگوی معیشت و سکونت براساس نتایج سرشماری سال 1375، روستای سیخوران در حدود 25 نفر جمعیت داشته که در سال 1385، به 88 نفر افزایش یافته است. جمعیت روستای سیخوران متغیر است و در فصول جمعآوری محصول، جمعیت آن به حدود 2000 نفر افزایش مییابد. اقتصاد این روستا بر پایه فعالیتهای باغداری و دامداری استوار است. گروهی نیز در بخش خدمات و تولید صنایع دستی اشتغال دارند. نارنگی، پرتقال، انبه، خرما و زیتون مهمترین مخحصولات باغی روستای سیخوران به شمار میآیند. انواع فرآوردههای لبنی مانند کشک، روغن و کره حیوانی، ماست، شیر و دوغ به وفور در این روستا تولید میشود. روستای سیخوران در ناحیة پایکوهی استقرار یافته و بافت مسکونی بسیار زیبایی دارد. ترکیب فضاهای کوهپایهای، نخلستان و باغات چشمانداز زیبایی به روستا بخشیده است. مصالح به کار رفته در ساخت خانههای قدیمی از سنگ، گل، چوب و آجر است. در ساخت خانههای جدید از مصالح نوین آهن، گچ، سیمان و مانند اینها نیز استفاده میشود. برخی از کوچههای روستا پهن و برخی دیگر پیچ در پیچ و باریک است. جاذبههای گردشگری ارتفاعات زیبا و بلند پیرامون روستا از نقاط جالب توجه کوهنوردان و طبیعت دوستان منطقه به شمار میآیند. باغهای پربار و زیبای روستا به صورت پلکانی احداث شدهاند و به ویژه در بهار و تابستان و به هنگام به بار نشستن میوهها با تنوعی از رنگها، جلوهای بسیار زیبا و تماشایی دارند. (ماسوله هرمزگان) حواشی رودخانه پرآب روستا نیز، از دیگر تفرجگاههای معروف این روستا است. از مراسم ویژه این روستا میتوان به سازوک، قبله دعا، دعای باران، مراسم عروسی، تعزیه خوانی و نخل گردانی در ماه محرم اشاره کرد. شروند و نی از انواع موسیقی رایج در میان مردم این روستاست. از بازیهای بومی و محلی روستای سیخوران میتوان به مارموش، قهله (ورزشهای آبی )اشاره کرد. پوشاک اغلب مردم روستای سیخوران، لباسهای معروف بندری است. زنان و دختران روستایی، از زیورآلات و لباسهایی با رنگهای متنوع استفاده میکنند. چادر، پیراهن و شلوار بندری از لباسهای زنان روستاست. انواع میوهها به ویژه پرتقال، نارنگی و گیلاس وحشی، معروفترین سوغاتیهای روستای سیخوران است. گردشگران این روستا میتوانند انواع ترشیجات، مربای گیلاس به عنوان سوغات به همراه ببرند. صنایع دستی روستای سیخوران مشتمل بر سبدبافی، حصیربافی، زری دوزی، گلابتون دوزی، خوس دوزی و دوخت لباسهای بندری است. از غذاهای رایج و بومی این روستا میتوان به نان محلی، قلیه ماهی، خوراک گُن، نان مهیاوه، ماهی شورت، خورشت بادام تلخ(مضغو)، گن و کسور و آبگرمو (اشکنه) اشاره کرد. دسترسی: روستای سیخوران از طریق شهر بندرعباس با جادهای مناسب قابل دسترسی میباشد.
|